البته عباس‌میرزا نایب‌السطنه علاقه داشت تا برای رهایی از وابستگی به اجانب و باز شدن پای علوم و فنون روز دنیا به ایران یک عده محصل را همراه با یک سفیر برای تحصیل علم و یادگیری صنعت به انگلستان بفرستد، اما پروسه انتخاب محصل و سفیر حسابی طولانی شد.
وقتی نخستین وزیرمختار دولت بریتانیا در ایران «سر هارفورد جونز» قصد بازگشت به انگلستان را داشت، در نهایت قبول کرد ۲ جوان ایرانی را برای ادامه تحصیل همراه خود ببرد. حاجی‌بابا و محمدکاظم افرادی بودند که با جونز به اروپا رفتند. اما محمدکاظم در اروپا بر اثر بیماری از دنیا رفت. شاهزاده عباس میرزا هم برای رهایی دربار قاجار از پزشکان فرنگی و پایه‌گذاری علوم جدید در ایران برای حاجی‌بابا تحصیل در رشته پزشکی را انتخاب کرد.
حاجی‌بابا پسر درس‌خوان ایرانی تحصیلاتش را در رشته پزشکی در دانشگاه آکسفورد ادامه داد و ۸ سال مقیم انگلیس شد. این مدت فرصت خوبی بود تا با سیاستمداران و دانشمندان بزرگ دنیا آشنا شود.
حاجی‌بابا سال ۱۲۸۶ شمسی به ایران بازگشت و در دستگاه عباس‌میرزا تا زمان زنده بودن شاهزاده به سمت حکیم‌باشی دربار منصوب شد. او به‌عنوان نخستین پزشک تحصیلکرده ایرانی مورد اعتماد عباس‌میرزا بود به نحوی که چند ماه پیش از مرگ ولیعهد به همراه محمدحسین خان زنگنه، مأمور سفارت در دربارهای روس و انگلیس شده بود؛ مأموریتی که با مرگ شاهزاده ناتمام ماند.
نظر شما